Banden

Fietsbanden - Vind de juiste band voor uw fiets

Bij het zoeken naar de juiste fietsband hebben fietsers vaak een soortgelijke moeilijkheid als de jongens in de Formule 1: moet de nadruk liggen op rolweerstand, tractie, gewicht of liever lekbescherming? Allemaal cruciale factoren die een goede band maken en het rijgedrag aanzienlijk kunnen veranderen.
De verschillen zitten verborgen in de details en moeten afhangen van de individuele behoeften van de rijder en het toepassingsgebied: Trekkingfietsers hebben vooral banden nodig met een goede rolweerstand en optimale lekbescherming. Aan de andere kant hechten racefietsers waarde aan maximale grip en ondersteuning in de bochten, en moet de band extreem licht zijn. Mountainbikers willen doorgaans de 'alles-van-alles': de band moet licht zijn en toch bestand tegen lekrijden, maar moet voldoende tractie bieden in ongunstige omstandigheden en uiteraard voldoende ondersteuning in de bochten om driften op onverharde wegen te voorkomen. Ook de rolweerstand mag niet worden genegeerd. Kortom, het kiezen van de optimale band is niet bepaald eenvoudig en daarom bieden veel fabrikanten voor elke toepassing speciale banden aan. Er wordt gebruik gemaakt van speciale rubbercompounds en extra versterkte karkassen om de kans op lekrijden te minimaliseren. Maar hoe u ook beslist of de band aan uw wensen voldoet, alleen u kunt uiteindelijk zelf beslissen. Of het nu om een ​​mountainbike of een racefiets gaat: de fietsband speelt een cruciale rol in het rijcomfort en moet zorgvuldig worden geselecteerd op basis van individueel gedefinieerde criteria.

Structuur van een band

Een fietsband bestaat uit drie verschillende componenten: het karkas, de hielkern en het loopvlak. De hielkern is gemaakt van staaldraad en fungeert als verstijvingselement om ervoor te zorgen dat de band stevig op de velg zit. Alleen bij vouwbanden is de hielkern gemaakt van flexibele, maar toch veerkrachtige materialen zoals Kevlar. Het karkas is gemaakt van nylon en draagt ​​met maximaal 120 draden per inch fundamenteel bij aan lekbescherming en gemakkelijke loopprestaties. De waarde TPI (threads per inch) of EPI (ends per inch) speelt hierbij een cruciale rol. Het geeft aan hoeveel staaldraden er per inch stof zijn gebruikt. Een waarde van 120 belooft de beste loopeigenschappen voor een fietsband, maar de vele dunne nylondraden vergroten ook de lekgevoeligheid. 50 of 67 TPI is optimaal. Het loopvlak wordt aangebracht op het karkas, dat bestaat uit textiel en rubber, dat zijn profiel krijgt tijdens vulkanisatie in de oven. Om de kans op een lekke band te minimaliseren, bieden verschillende fabrikanten, vooral die van mountainbikebanden, al zogenaamde lekke inzetstukken in hun banden aan. Dit zijn meestal speciale rubber- of nylonlagen die in de fietsband zijn verwerkt en zo voorkomen dat spijkers of splinters de binnenkant van de band doorboren. Omdat deze extra laag echter ook een hoger gewicht van de band tot gevolg heeft, wordt bij fietsbanden voor racefietsen het lek-inzetstuk meestal achterwege gelaten.

Rubbercompound - wat de fietsband maakt

Ook het exacte rubbermengsel is belangrijk en cruciaal; het heeft een grote invloed op de loopweerstand, duurzaamheid, hechting aan het oppervlak en slijtage van het loopvlak. Fabrikanten proberen voor elke behoefte de optimale fietsband te creëren met behulp van verschillende verbindingen. De volgende componenten zitten in het rubbermengsel:

• Rubber (zowel natuurlijk als synthetisch)
• Vulstoffen zoals roet of krijt
• Oliën en vetten als weekmakers
• Vulcaniseermiddel, voornamelijk zwavel
• Kleurstoffen
• Middelen tegen veroudering

Het rubber maakt ongeveer 40-60% uit, de vulstoffen 15-30% en de overige materialen de overige 20-35%. De fietsband voor een mountainbike heeft een vrij stevige rubbercompound die ook op ruig terrein toch voldoende grip biedt. Racefietsen hebben vaak twee sets banden, waarvan er één wordt gebruikt voor regenachtig weer en dus zacht is om de best mogelijke grip te bereiken. Uiteraard moet worden opgemerkt dat een uitgekiende en goed geteste rubbercompound van een fabrikant duurder kan zijn, maar ook aanzienlijk langere kilometers en een beter rijcomfort belooft.

Soorten banden

Het gewicht van een fietsband wordt mede bepaald door het type constructie.

• Draadbanden zijn de standaard en bieden een zeer goed compromis tussen stabiliteit, lekbestendigheid en gewicht.
• Buisbanden daarentegen hebben geen draadversterking nodig en worden rechtstreeks in de velg gelijmd. Ze zijn aanzienlijk lichter, maar hebben een verlies qua lekbestendigheid en algehele stabiliteit van de band.
• Tubeless banden zijn veruit de lichtste. De velg en band sluiten samen af. Het nadeel is echter dat voor dit type fietsband speciale velgen en banden nodig zijn.

Voor elke eis het juiste profiel

Afhankelijk van de ondergrond waarop de fietsband gebruikt moet worden, is het belangrijk om het juiste profiel voor uw wensen te selecteren. Racefietsen hebben doorgaans banden met heel weinig profiel, omdat er op een gladde weg mee wordt gereden en dus weinig rolweerstand mogen veroorzaken. In tegenstelling tot een gemotoriseerd voertuig kan op een fiets geen aquaplaning optreden vanwege de geringe profieldiepte, omdat de contactdruk aanzienlijk hoger is. Dit betekent dat zelfs op natte wegen de grip van een vrijwel loopvlakloze band onverslaanbaar goed is. Fietsbanden op een mountainbike zijn daarentegen zwaar geprofileerd om op de doorgaans onbegaanbare ondergrond een zo groot mogelijk oppervlak en tanden te bieden. Dit is belangrijk zodat de stuur- of remkrachten worden overgedragen en de fiets bestuurbaar is. Voordat u een fietsband koopt, moet u bepalen welke eisen de ondergrond waarop u rijdt, stelt. Wegen die toch al vervuild zijn, kunnen de voordelen van een loopvlakloze band teniet doen; een band met loopvlak presteert hier veel beter, net als op onverharde wegen. Als u echter een combinatie van rijden op de weg en off-road plant, is het de moeite waard om naar een allround band te zoeken, omdat deze de voordelen van beide typen banden combineert in een goed compromis met een profielvrije middenband en een buiten geprofileerd.

Slijtage: wat is belangrijk?

Net als bij een autoband zijn er grote verschillen in de kilometerstand van een fietsband. Dit hangt vooral af van verschillende omgevingsinvloeden:

• Hoe is de ondergrond? Op gladde wegen gaat een fietsband langer mee dan op steenachtig terrein.
• Aan welke weersomstandigheden wordt de band blootgesteld? Regen, sneeuw en kou, maar ook zon en hitte hebben een sterke invloed op hoe lang een fietsband heel blijft.
• Hoe snel is de rijstijl? Bij snel bochtenwerk en hard remmen wordt de band blootgesteld aan hoge belastingen.
• Wat is de bandenspanning? Vooral de zijwanden worden door onvoldoende luchtdruk aan bovengemiddelde eisen blootgesteld en scheuren gemakkelijk open.

Conventionele fietsbanden hebben een kilometerstand tussen de 2.000 en 5.000 kilometer, maar er zijn ook banden die ontworpen zijn om bijzonder lang mee te gaan en zonder schade tussen de 5.000 en 16.000 kilometer mee kunnen gaan. Het is echter van belang dat een band vroeg genoeg wordt vervangen als er twijfel bestaat of de fietsband nog intact is. De band moet uiterlijk worden vervangen wanneer het lekbeschermingsinzetstuk of de karkasdraden zichtbaar worden op het loopvlak. Het is ook noodzakelijk om de zijwanden van de banden regelmatig te controleren, omdat deze vaak ongemerkt kunnen scheuren door sterke zijdelingse belastingen zoals snel bochtenwerk of door onvoldoende bandenspanning.

Een van de meest populaire merken fietsbanden: Schwalbe fietsbanden | Continental fietsbanden

De juiste bandenmaat - zodat alles past

Om een ​​geschikte fietsband te kopen is het belangrijk om de juiste omtrek van de fiets te kennen, deze is af te lezen op de zijkant van de band. In Europa zijn er twee opties welke waarden daar te vinden zijn. Duidelijker is het metrische systeem volgens de European Tire and Rim Technical Organization (ETRTO), die bijvoorbeeld de waarde 47/622 gebruikt om informatie te geven over de breedte van de band in opgepompte toestand en de binnendiameter. De douanegegevens op de fietsband zijn aanzienlijk minder nauwkeurig, omdat alleen de geschatte buitendiameter, bandhoogte en bandbreedte worden vermeld.